บทที่ 486

หนึ่งนาที ห้านาที สิบนาที ไม่นานครึ่งชั่วโมงก็ผ่านไป

หลี่ซานคิดว่า ตัวเองอยู่คนเดียวเหงา ส่วนเจ้าหญิงสาววัยรุ่นอย่างเจ้าหยาคงไม่เหงาหรอก ตัวเองก็แค่ลุงแก่ๆ คนหนึ่ง เจ้าหยาคงคุยกับคนอื่นไปแล้ว ลืมเขาไปแล้วก็ได้

แน่นอนว่า การคุยกับเจ้าหยาเป็นเพียงความเข้าใจผิด หลี่ซานไม่ได้คิดอะไรมาก เตรียมตัวจะเอนหั...